Ik ben verslaafd, ja ik geef het hier schaamteloos toe.
Pas als een verslaafde toegeeft dat hij verslaafd is, kan hij werken aan zijn onthechting.
Al is onthechting van deze verslaving lastig, het voelt als een alcoholist die probeert van zijn verslaving af te komen terwijl hij in een café werkt tussen de flessen sterke drank.
Ik ben verslaafd, en durf te stellen dat bijna alle mensen op de wereld die kunnen praten deze verslaving met mij delen. Jij dus ook!
Waar ik aan verslaafd ben? Ik ben verslaafd aan denken!
De hele dag door kwebbelt dat stemmetje in mijn hoofd; “Wat een mooie bloem.”(prettige gedachten). “Wat ga ik vandaag eten?”(functionele gedachte) Maar er zijn ook volop gedachtes van; “Wat stom dat ik gisteren die opmerking maakte” (verleden), of “wat als dat nu gebeurd?”(toekomst), of: “ik ben hem vast tot last”(aanname). Gedachtes die me uit balans brengen en heel veel energie opslurpen terwijl ze geen enkele functie hebben. Herkenbaar?
Ik wil dus zelf bepalen welke gedachtes ik wil hebben en welke niet. Klinkt dat als onmogelijk? Nee! Als denken een verslaving is, dan is er ook een manier om van die verslaving af te komen. De meest rigoureuze manier zou die zijn van geheel onthouding maar die zou nu nog een constante alertheid vragen.
Ik begin met deze training in mijn meditatie. Zo ontstaat er uiteindelijk een gewenning om niet te denken, en die breid zich geleidelijk uit naar het dagelijkse leven.
Hoe?
Gedachtes ontstaan ergens, en verdwijnen ergens in. En er is een waarnemer in je, die dat op kan merken. Door met volle alertheid bij die waarnemer te zijn, kun je de gedachte in zijn prilste vorm zien opkomen en ook weer zien verdwijnen. Wat is er voor en na de gedachte? Daar leg ik mijn aandacht op, en de gedachtes zijn in het geheel, nagenoeg afwezig.
Die alertheid zorgt er mede voor dat ik geheel wakker ben, alles om mij heen kan ervaren voor wat het is, zonder in de droom van een nieuwe gedachte te duiken.
Ik ga nu met veel plezier op mijn meditatiekussen zitten om zo een denkpauze in te lassen. Een moment vrij van mijn verslaving.
Sandra
A practiser should keep under control all his six sense-organs and take good care of this hua t’ou by looking into where a thought usually arises, until he perceives his pure self-nature, free from all thoughts.
Master Hsu Yun
Print versie